آفتاب لارستان: یکی از نمونه‌های سکه لاری یا لارین در موزه پول بانک مرکزی پرتغال در معرض دید عموم قرار دارد.
در توضیحات لارین در وبسایتِ موزه آمده است:
«هنگامی که واسکودوگاما (جهانگرد و کاشف پرتغالی که برای اولین بار از راه دریا از اروپا به هند رفت) در سال ۱۴۹۸درخواست ملاقات با زامورین کالیکوت را نمود، پرتغالی‌ها اساساً چیزی دربارۀ چگونگی سازماندهی و عملکرد اقتصاد و جوامع شرق نمی‌دانستند. ناآگاهی آنان تاحدی بود که هدایای ارائه شده از سوی پرتغالی‌ها از جمله منسوجات، مرجان، شکر، روغن زیتون و عسل، به‌عنوان اقلامی کم‌ارزش برای فقیرترین بازرگانان هندی و عرب به شمار می‌رفت.
تازه واردان به سرعت دریافتند که باید با واقعیات محلی سازگاری یابند و نیز استفاده از ابزارهای مالی بین‌المللی در آن منطقه را آغاز نمایند. از جملۀ این موارد لارین، ابزار اساسی مبادله در تجارت ادویه بود.
لارین سکه‌ای از جنس نقره ظریف به شکل شمش نازک، تاشده و کشیده که استفاده از آن، بین قرن‌های ۱۶ و ۱۷ میلادی، به‌صورت گسترده در خلیج فارس، دریای عرب و جنوب آسیا رایج بود.
منشأ این پول به منطقه «لار» در ایران نسبت داده می‌شود که نام سکه از آن گرفته شده است. بعدها مراکز ضرب این سکه در هرموز، هند، مالدیو و سیلان(سریلانکا) ایجاد شد و این سکه‌ها تا اقیانوس آرام غربی در گردش بودند. در میان پرتغالی‌ها لارین‌های نقره‌ای به تانگا و لارین‌های تانگا نیز شناخته می‌شدند.
در بندر گوا، در اواخر قرن شانزده، بواسطۀ نوسانات فصلی در عرضه و تقاضای پول، و رفت و آمد کشتی‌های تجاری به شرق و غرب، خرید و فروش سکه‌های لارین معاملۀ بسیار پرسودی محسوب می‌شدند.»
***
گفتنی است موزه پول بانک مرکزی پرتغال در شهر لیسبون، پایتخت این کشور قرار دارد.
https://www.museudodinheiro.pt/en/treasures-of-collection/1/larin-late-16th-century
